Gezelligheid kent geen tijd, het is maar wat je gezellig noemt.
Er is genoeg te doen, gezellige kerstmarkten, genoeg mensen die je uitnodigen voor het één of ander, lekker naar tekenen. Ja, dat had allemaal gekend, maar eigenlijk heb ik twee week niets van dit alles gedaan.
Nu kan ik van dag tot dag op gaan schrijven wat ik allemaal heb gedaan en vooral wat ik niet heb gedaan, maar erg spannend is dat niet.
Mijn uitstapjes gingen hoofdzakelijk richting ziekenhuis voor een aderlating, wegbranden van een xantheplasmata (vetophoping) boven rechteroog deze keer en een bezoekje aan de longverpleegkundige.
Nog even een verjaardag en de rest van de zaken die in de agenda staan worden opgeschoven. De aderlating heeft deze keer niet het voor mij gehoopte resultaat, blijf moe en kortademig.
Toch optimistisch het weekend in mijn man is alweer druk bezig met de tuinverlichting. Ik sta in de keuken wat crackers met smeerkaas te smeren, tegelijkertijd wil ik even goed zien wat er buiten gaande is en ik leun iets voorover, wil daarna verder met het bereiden van mij eten maar het bord is leeg. Kijk naar beneden en zie alle crackers aan mijn trui hangen.
Dat was het startsein van een superweekend.
Sluiting in de wasmachine, overleden, op zoek gegaan naar een nieuwe, doordat de aardlek er meerdere keren uitsloeg moest ook mijn laptop gereanimeerd worden en na anderhalve dag werd het duidelijk dat ook deze niet meer te redden viel.
Was de vrijdag voor dit weekend al begonnen met een brandende pijn in mijn rechterschouder,zondags was dit bijna geheel over en laat in de middag begon het in mijn linkerpols, de dag daarna in mijn rechterknie....koolbladeren waren niet aan te slepen. Het eindige eergisteren met pijn onder mijn rechtervoet en nu....ach, enkel mijn rechterknie zit nog vol vocht, maar verder voel ik me prima en alle materiële zaken zijn inmiddels opgelost.
Afgelopen weekend toch naar een fijne workshop gegaan, zelfs zo dapper geweest om vooraf te vragen of ieder het gebruik van luchtjes wilde beperken en gelukkig werd hieraan gehoor gegeven. Het was wel boven, maar de leuningen waren stevig en ik kon me zonder problemen omhoog hijsen.
Een erg gezellige en leerzame dag, toch merk je dat ook leuke dingen veel energie nemen en het tekenen dan niet meer zo vlot gaat. Wel heb ik wel kunnen genieten van het enthousiastme van de andere deelnemers en het was fijn even weer een dag "bezig" te zijn.
Komende week naar mijn mesologe en ik heb er alle vertrouwen in dat ze mij weer op de rails weet te krijgen. Nu lekker met de beentjes omhoog kijken naar het gisteren opgenomen Nevelen van avalon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten