woensdag 13 september 2017

WAAR BLIJVEN DIE MAANDEN.

Wat gaan de maanden snel voorbij. Zo is het maart en beland je in het ziekenhuis,vanwaaruit je gaat revalideren en  als je weer met je ogen knippert is het juli.Vervolgens doe je wat leuke dingen en poef... en dan staat er op je kalender aangegeven dat het  vandaag alweer 13 september is. Het is de maand waarin ik oud en nieuw vier voor mijn gevoel.De 16de is de sterfdag van mijn dochter, de dag erna is mijn man jarig en de week erop vier ik de geboortedag van mijn zoon. Herinneringen zijn inmiddels niet pijnlijk meer, de scherpe randjes zijn inmiddels door  mijn tranen mooi gepolijst.
Haiku ooit door mij gemaakt:
regenboogkleuren
door zonnestraal in druppel
uit ooghoek gepinkt

Natuurlijk is er ook ruimte voor leuke dingen. Zo hadden we afgelopen weekend een familiefeestje en aangezien ik me goed voelde kon de taxi gereserveerd gaan worden. 
Zo tegen tweeën werd het tijd om me om te gaan kleden. Dus met de lift naar boven en  geheel uitgerust sta ik voor mijn kledingkast. Het is al enige tijd geleden dat ik iets uit de kast aangetrokken heb, de afgelopen maanden kwamen ze uit een tas en gingen daarna, in de was en bleven dan beneden in de mand op me wachten  en heel af en toe mocht er een deel naar boven, maar die belanden dan op een krukje.
Uit de kast pak ik een rode broek, deze zit lekker strak en maakt me dus  voor het oog wat slanker. Hij heeft wel een elastische boord, ideaal zou je zeggen, maar als ik ga zitten krult deze om en schuift dan ' over het breedste punt heen' zeg maar. Dus dat is wel even een dingetje om rekening mee te houden. Ik pak een best wel nauw aansluitende zwarte blouse erbij en heb daaronder een hemdje aan. Zo voor de spiegel staand besluit ik dat hieronder een bh niet zou misstaan. Dat werd even zoeken, maar ergens achterop de plank vond ik hem weer. Vervolgens weer hemdje  en blouse erover. Pfff, dat zat niet echt lekker, dus hemdje moet maar uit. Wat een gedoe. Eindelijk alles weer aan, maar nu twijfel ik of mijn blote buik ook zichtbaar zal zijn als ik ga bewegen en dan bv die boord omkrult. Tijd voor Nederland beweegt. Armen omhoog, omlaag, bukken...ik besluit een andere top uit te zoeken. Jaaa, deze is lekker ruim, knelt dus niet, maar na weer wat oefeningen blijkt deze wel erg ver over de schouders naar beneden te zakken. Deze dus weer op de hanger, hemdje en blouse weer aan en een dik half uur later ben ik dan eindelijk  tevreden. Zo zie je maar, heb je eindelijk energie over, ben je het aan zulke fratsen gelijk weer kwijt :)
Het feestje was erg gezellig.
De terugreis in de taxi was niet geheel volgens wens. We moesten met drie man op de achterbank en geen van ons drieën had een maatje minder. Ik heb het eerste kwartier  erg mijn best moeten doen om mijn ademhaling niet op de loop te laten gaan, enkel kalmte zou me redden en ook dat is weer gelukt.
Nu had ik gehoopt dat de wind iets zou zijn gaan liggen en het droog zou worden, maar  zoals het nu lijkt, zit een rondje met mijn gremlin op de scoot er vandaag niet in. 

Voordeel daarvan is dan wel dat ik een extra uurtje over had om een blogje te schrijven.

Ik sluit ook deze weer af met een gedicht van mij, Moederdag , mei 2007.Leven / Gemis / Geen Thema      
 OVERLOOP

ik werd wakker van gesnik
wie huilde daar, ik wist het niet
het kussen was doorweekt door tranen
overloop  van stil verdriet

clematis, slechts  één knop, hij bloeide
het cadeau van jou voor mij
kreeg bamboefakkels voor jou tuintje
een prachtgezicht en ik was blij

maar de weggeslikte tranen
ontroering en het dankbaar zijn
vloeiden stilletjes naar buiten
pareltjes van innerpijn


- mums - 


10 opmerkingen:

  1. Wat een prachtig gedicht. Tranen van ontroering. Dank je. Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Roelie,
    3x is scheepsrecht.....
    Weer heel mooi verwoord en ik herken het "probleem" broek ook wel...hihi ;)
    Ook een heel erg mooi gedicht!(Y)
    Sterkte komende dagen....<3 xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk om je mooie en eerlijke humorvolle verhalen te lezen Roelie.
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kwam weer eens even lezen hier Roelie.
    Jouw gedicht, zo mooi. En ook het verhaal graag gelezen.

    Lieve groetjes,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen